Στην ψυχανάλυση δεν μιλάμε για το άτομο. Μιλάμε για το υποκείμενο του ασυνειδήτου. Το υποκείμενο της ψυχανάλυσης είναι το υποκείμενο των μορφωμάτων του ασυνειδήτου, που είναι οι παραδρομές, το όνειρο, το σύμπτωμα και το ευφυολόγημα. Και όποτε μιλάμε για το υποκείμενο του ασυνειδήτου πρόκειται για το διχασμένο υποκείμενο. Ο Φρόυντ ανέδειξε τους θεμελιώδης μηχανισμούς που εμπλέκονται στα μορφώματα του ασυνειδήτου, τη συμπύκνωση και τη μετάθεση, τους οποίους ο Λακάν επαναπροσδιόρισε ως μεταφορά και μετωνυμία. Έτσι, τα μορφώματα του ασυνειδήτου είναι πάντα μορφώματα της γλώσσας.